سلام بر همسنگران عزیز .... خدا قوت !
چقدر زود گذشت .... انگار دیروز بود با جمعی از دوستان پیرامون وظیفه حزب الله در عرصه سایبری صحبت کردیم(!) ...
از قدیم گفتن کار را که کرد؟ آنکه تمام کرد!
متاسفانه این موضوع مهم مصادف شد با ایام امتحانات دانشگاه و نتیجه گیری نهایی از بحث به امروز موکول شد . البته تقریبا نتیجه کلی بحث بر همه خوانندگان عیان شده بود اما هم برای یاد آوری و هم عملیاتی کردن آن بار دیگر گذری سریع از مطالب مطرح شده خواهیم داشت و سپس نتیجه گیری خواهیم کرد.
به دلیل محدودیت فضای نگارش خلاصه مطالب بصورت فایلPDF ، جهت آن دسته از دوستانی که جدیدا به این کاروان پیوسته اند ، قرار گرفته است.
حساسیت و اهمیت کار از آنجا مشخص می شود که رهبر ما فرمود:
اما چند نکته:
آیا طبق همان مقوله " تشخیص درست وظیفه " امروز وظیفه اصلاح فرهنگ بر دوش ما هست؟
جواب این سوال مثبت است. همه اقشار مردم در این عرصه مسئولیت دارند ... البته با میزان متفاوت ؛ که در این میان وظیفه حزب الله بیش از دیگران است.
اولین قدم در این عرصه چیست؟ آیا صرف احساس دغدغه می توانیم به دنبال کار فرهنگی باشیم؟!
با توجه به مجموع نظرات به نظر می رسد اولین قدم ، شناخت خود مقوله فرهنگ می باشد. بی تردید برای ورود به این عرصه پر پیچ و خم باید ساختارهای این نظام را درک کرد.... اینکه مثل برخی از دوستان ارزشی صرف احساس دغدغه اقدام کنیم به هیچ عنوان مطلوب نمی باشد.
در این جا باید به نکته دیگری هم اشاره کنیم و آن ضرورت ضروت ضرورت(!) اقدام جمعی برای اثر گذاری در عرصه فرهنگ هستیم.
کار فرهنگی کردن بسیار سخت و طاقت فرساست و انفرادی کار کردن موجب شکست کار خواهد شد که تبعات خاص خود را دارد... بگذریم از اینکه در موارد متعدد مشاهده شده است عدم درک فرهنگ و انفرادی کار کردن موجب تخریب موضوع مورد کار هم شده است .... .
اما اقدام جمعی چه محاسنی دارد؟
اولین حسن آن گستردگی کار و عمق و غنی بودن کارهاست.حسن دوم آن مشارکت عمومی است.دیگر آنکه نظرات مختلفی از سلایق گوناگون مطرح می شود.و یکی از مزایای مهم گروهی کار کردن ، عدم سستی در میان کار است.به هر حال در آغاز کار انرژی بیشتری برای فعالیت وجود دارد که در اثر موانع به تدریج آن اهتمام از بین می رود و شخص دچار عدم اعتماد به نفس می شود.
مطلب دیگر ؛ قبل از ورود عملی به این عرصه باید به ریزه کاری های فرهنگ مسلط شد.افراد باید کار آزموده باشد ... عرصه فرهنگ جای سعی و خطا نیست !
کار فرهنگی در هر جایی باید با برنامه ریزی قبلی باشد....
یادمان باشد دچار تهاجم فرهنگی هستیم ... یعنی جنگ تمام عیار از نوع نرم آن ! پس باید جنگید ..... دفع از ولایت فقط با عکس نوشت که نمی شود.آن هم جای خود دارد اما مخاطب امروز دنبال استدلال است .... دنبال حقیقت است ... نباید فضای گفتمانی را به فضای جدل تبدیل کنیم...باید پیش قدم شد ...
باید نقاظ قوت و ضعف خودمون رو با دقت بشناسیم.اصلا برنامه ریزی باید با توجه به همین مطلب باشد....
حواسمان باشد کار فرهنگی هم کوتاه مدت داریم ، هم میان مدت و هم بلند مدت ... نباید توقع داشته باشیم با چند کار در جامعه ، معجزه رخ دهد.... کار فرهنگی بسیار دیر بازده است ... به قول آقا مثل ظرف روغن ریخته شده است ....
به نظرم زمانی افراد باید بصورت گروهی وارد فضای وب شوند که تربیت شده باشند! این طور نیست که صرف جمع شدن و هدف گذاری ، امید داشته باشیم در این عرصه موفق باشیم. و این که افراد اول از همه در عرصه حقیقی باید خودی نشان دهند.
چگونه می شود افرادی تحلیل درستی از فضای فرهنگی کشور نداشته باشند در صورتی که در عرصه سایبری مشغول هستند؟ آیا به دل‌زدگی مخاطب منجر نمی شود؟
اکثر سایت های فرهنگی و مذهبی ما پشتوانه جمعی قوی ندارند؛ هم از لحاظ محتوایی و هم از لحاظ نیرو. نتیجه این می شود مباحث از لحاظ کیفت به شدت افت می کند.
این حرف هایی که ما گفتیم در این دو هفته ؛ قطعا دوستان دیگر هم قبل از ورود به این عرصه به آن فکر کرده اند.
و در نهایت اینکه اگر در فضای وب ، سایت های مذهبی و فرهنگی طرفدار ندارد به خاطر ضعف ما در دنیای واقعی است و بنده در این مورد شک ندارم.نمونه اش وزارت فخیمه ارشاد !
در کشور ما فرهنگ متولی ندارد و متاسفانه افراد کوچه و بازار فرهنگ را تعیین می کنند. در این فضا چگونه می شود امید داشت در فضای سایبری مخاطب جذب شود در حالی که چشم دارد و اوضاع جامعه را می بیند؟؟؟
ما باور نداریم کار فرهنگی نیاز به نیرو سازی دارد ! فرمودند که مثلا جامعه مجازی شیعیان شکست خورد! واقعا جای تعجب داشت اگر این اتفاق نمی افتاد!! مگر می شود انفرادی کسی کار فرهنگی کند؟ هرگز امکان ندارد!
کار فرهنگی به ده بیست نفر نیست! اقلا باید چند صد نفر هماهنگ و زیر نظر یک مدیریت و هدف واحد فعالیت کنند تا امید داشته باشیم فرجی اتفاق بیفتد.
این همه تشتت آرای فرهنگی در کشور وجود دارد.مگر می شود انتظار داشت در فضای مجازی ما وحدت داشته باشیم؟
پس باید در فضای واقعی تربیت نیرو داشته باشیم و سپس وارد عرصه مجازی شویم.
با تشکر از همه دوستان مخصوصا نویسنده ارزشی و همرزم همیشه همراه "روی خط خدا"
ــــــــپیـــــــ ـــــنوــــــشـــــتــــــ!
کاروان نوشت 1 : قصد بیان این مطلب را نداشتم اما متاسفانه برخی دوستان به بنده محبت داشتند ؛ چه در پیش بنده و چه در غیاب حقیر مطالبی را مطرح کردند که موجب تاسف شد. گفتنش را اصلا دوست نداشتم اما خوب است همان دوستانی که از ما گله می کنند که چرا فلانی در تشکل ها حضور ندارد، بدانند که اکثر متن های این وبلاگ پس از ساعت یک بامداد نوشته می شود. و عجیب‌تر اینکه بنده به کم کاری متهم می شوم ! به هر حال دوستان مجازی به مراتب همتشان بیشتر از برخی دوستان حقیقی است! ما هم در این فضا کار تئوریک انجام می دهیم(یک بخشی داخل وبلاگ و بخشی هم بیرون از فضای وبلاگ). حالا کسی این روش رو دوست نداره لطف کنه پیش افراد نظر شخصی خودش رو مطرح نکنه ! (که بله ... فلانی برای وبلاگش وقت می ذاره اما پیش ما میگه وقت ندارم!) گرچه برای شخص بنده هیچ اهمیتی نداره دوستان دانشگاهی و غیره راجع به بنده چه تصوری دارند.در هر جایی که احساس کنم مفید هستم حضور خواهم داشت. اما دوستان مجازی هم در جریان باشند بزودی پیرامون عملکرد یکساله حقیر در دانشگاه مطلبی خواهم نوشت و از گروهی جدید در عرصه فعالیت های دانشگاهی پرده برداری خواهم کرد. ان‌شاء الله ...
کاروان نوشت 2 : باید عذر خواهی کنم بابت تغییر قالب وبلاگ. متاسفانه قالب قبلی هم سنگین بود و هم مشکل نگارش در ساختار قالب داشت که این قالب برگزیده شد.
کاروان نوشت 3 : اگر دوستان نظری پیرامون این متن و روند وبلاگ دارند دریغ نفرمایند.
کاروان نوشت 4 : در ستون سمت چپ لینک های مفیدفقط یک مورد یافت شد که بقیه وبلاگ ها زیر مجموعه آن محسوب می شوند!!!
کاروان نوشت 5 : ساعت ارسال این مطلب : 2:45 دقیقه بامداد!
کاروان نوشت 6 : بیاییم نگاهمان را کاروانی کنیم ...
