*برگزیده پارسی نامه
تقویم دلم مناسبت دارد
هفته آخر اسفند
تلاقی ماندگار ترین خاطرات زندگی ام
سال پیش که کربلا بردنمان
که کاش نمی رفتم
.....
به ما یاد دادند
«کربلا رفتن خون می خواهد»
جمله ای که بر دیوار پادگان دو کوهه بود
اردوی جنوب ما هم از دوکوهه شروع شد
دست خودمان نیست
دوباره مرور دفتر خاطرات اسفند 87
باز
بی پلاک .... بی نشان
حلقه اتصال هم دوره ای های مدرسه
«مگر فقط گرد و غبارش بر چهره جانمان نشسته باشد»
یادش به خیر
روضه ای که کنار قتلگاه شیخی خواندیم
برایمان از آوینی گفتند
از اینکه فکه برایش مهم تر از مکه بود
خوب شد پر کشید
و امروز نیست تا ببیند چطور برای اسکار گرفتن فیلمی
که سراسر تحقیر ایران است
سوت و کف می زنند!
حق دارند
از بس که نمی دانند!!!
و حرف های بسیاری که در دلمان خواهد ماند
و یارای توصیف آن نخواهد بود.....
