از سلسله پست های "کاروانسرای ابراهیمیان"
بازنشر از وبلاگ "تسبیح واژه ها"
با خودم هستم
خود حقیقی ... خودمجازی ... خودم!
آهای تو!
حق نداری به گونه ای رفتار کنی که دلی خاطرخواه تو شود...
حق نداری به گونه ای حرف بزنی که دیگری را متوجه خود کنی...
حق نداری به گونه ای راه بروی که نگاهی جذب توشود...
حق نداری به گونه ای لباس بپوشی که...
مهم حقیقی یا مجازی بودن دنیا نیست
مهم این است که حق نداری دل دیگری را به دنبال خود بکشانی!
تو تنهایی؟؟؟ باش!
همدمی نداری؟؟؟ نداشته باش!
ازتنهایی خسته شدی؟؟؟ خسته شده باش!
اما حق نداری با عشوه گری دردنیای حقیقی یا مجازی ، در زندگی دیگری خللی وارد کنی!
آیا تاوان تنهایی تو را یک خانواده باید بپردازد؟؟؟؟
مواظب باش!
مواظب خودت!
مواظب رفتارت!
مواظب گفتارت!
مواظب دلت!!!
حق نداری دراین محیط مجازی ازکلماتی استفاده کنی که دلی بلرزد!
حق نداری به هربهانه ای با دیگری مزاح کنی...!
حق نداری با رفتارهایت با کارهایت با نوشته هایت وبا...نظردیگری را به خود جلب کنی!
نه!!!حق نداری!!!
پی نوشت:
1- این متن رو سرکار خانم هور نگارش فرمودن.ایشان هم قلم روانی دارن و هم طبع شعر زیبا....
توصیه می کنم حتما از نوشته های ایشان بهرمند بشین
ان شاء الله!
2- انتخاب این متن ارتباطی با انتخابات پارسی نامه ندارد!(آیکون شایعه نکنید!)
