چند روزی است با این شعر" ســـــــــر" می کنیم....
مفتاح نور جلوه گر ماه یاعلی
مفتاح مِهر وقت سحرگاه، یا علی
اِسمَت ضمانت صدق الله، یا علی
تو از خدای، کردی ام آگاه، یا علی
هرچند الکن است زبان دلم، ولی
آغاز کرده مدح تو را، مرتضی علی
***
وقتی خدا به خلقت هستی اراده کرد
توحید را به صورت یک مرد ساده کرد
از اسم مستعار خودش، استفاده کرد
کل صفات را روی اسمش پیاده کرد
آنقدر شد شبیه خودش که صداش کرد
آئینه دار ذات خدا، مرتضی علی
***
تا داشت پای خلقت دستش، هنر گذاشت
دستی که روی سینه ی عالم، اثر گذاشت
از مرز بندگی، همه را پشت سر گذاشت
از رازهای خود، همه را بی خبر گذاشت
تا عرش ردّ پای تو را دید، آسمان
از آن به بعد رفته کجا، مرتضی علی
***
قرآن به وصف ذات تو دارد عبارتی
یا اَیُّها العَزیز وَجِعنا بِضاعَتی
به هر چه غیر خدا بی شباهتی
از اتحاد رد شده و عین وحدتی
ما بنده ی توئیم و تویی بنده ی خدا
قالوا بلای دوم ما، مرتضی علی
***
هر کس از این معادله سر در بیاورد
باید سری به سجده ی غمبر بیاورد
در زیر ذوالفقار شما، سر بیاورد
قلبی به اشک دیده شناور بیاورد
یا اَیُّها الامیر، سرم را قبول کن
سرمایه ام ولای شما، مرتضی علی
***
کج راه اند، بی قَدَمت، راست راهه ها
بی قدر در رسای تو اند، این سیاهه ها
قلبم پر است از تو و از این فِل بداهه ها
یکتایی تو، علت کفر الهه ها
افتاده ام به خاک و صدا می زنم تو را
آقا بگیر دست مرا، مرتضی علی
***
تنها توئی که بردن نامت عبادت است
هر کس گدات نیست، خودش بی لیاقت است
بی تو نفس به سینه ی ما بی حرارت است
بی تو بهشت اهل یقین، بی ضمانت است
سودای عاشقی ست، گدایی بهانه است
دردی بده بدون دوا، مرتضی علی
***
چاه تو آب چشمه ی ما را زلال کرد
نان جوی تو گندم ما را حلال کرد
کُویَت بهشت رفتن ما را محال کرد
گفتیم حق علی ست، به هرکس سوال کرد
گنجینه های نام جهان شد اسیر آن
نعلین وصله دار تو یا مرتضی علی
***
در انتهای حق طلبی، دارِ میثم است
این راه عاشقانه، جنون مجسم است
آن رستخیز عام، که نامش محرم است
تفسیر سرخ راه علی در دو عالم است
در این هزار سال همیشه گذشته است
راه نجف ز کرب بلا، مرتضی علی
***
تنها سلاح باورمان راه چاره است
باور کنید بمب اتم هیچ کاره است
عالم در انتظار شروعی دوباره است
امروز شیعه منتظر یک اشاره است
