این اعتقاد بنده هست
شاید برا شما هم پیش اومده باشه
یه کتاب خوبی رو دوست داشته باشید بخونید
ولی حال خوندش رو نداشته باشید!
ممکنه به شوخی بگیم:
توفیق نبود!
اما در واقع برای کسب علم اسلامی
پیشنیاز آن توفیق الهی است....
منظور؟!
توی جمع های دوستانه
بارها از ضرورت انجام برنامه هایی ، برای رسیدن به اهداف ، مطرح کردیم
امـــــا به هر دلیلی به مرحله اجرا نمی رسید
تا اینکه یه فرشــته دوست داشتنی
قاصــــــد این توفیق بود...
بین این همه دانشجو
قرعه خدا
به نام علوم تربیتـــی افتاد
خیلی راحت می شد بی تفاوت بود
چون
مسئول برنامه دوستان علوم تربیتی نبودند
اما
این قاصــــــــــد به دلـــــــــمان نشسـتــــــه بود....
این بار خدا تبــــــــــانی کرد!
عــــــدد 56 1
به علوم تربیتـــی افتاد ....
خوشــــحال بودیم
وقتی فرشــــته دوست داشتنــی ما
از نـــــاقابلی ما خوشـــــحال بود....
(یکی از هدایای اهدایی دوستان)
حضور این قاصــــــــــدک
فتـــح بابی شد برای چند نشســـت علمــــی
آن هم با همفکری دانشجویان علوم تربیتی
چند جلسه طول کشید تا اهدافمان را از برگزاری این نشســـت ها معین کنیم
جلساتی که هم در داخل دانشگاه بود و هم در سطح شهر!
تاریخ برگزاری و مدعوبین مشخص شدند
آنچه جالب بود
با اینکه موانع کار بسیار سخت پیش بینی می شد
اما
طرف های مقابل به راحتی می پذیرفتند!
از جمله می توان به مهندس نوید
معاون وزیر آموزش و پرورش
و دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش
اشاره کرد...
برای افرادی که در جمع های نسبتا بزرگ شرکت می کنند
حضور در جلسه ای که حدود 30 تا 50 مستمع دارد
کمی سخت است!!
آن هم در منطقه ای نه چندان نزدیک به مرکز شهر!
گــــزاف نگفته ام
اگر مســــبـّب این سهل شدن را
شهید رضایی نژاد بدانیم!
یک دعای شهید کافی بود تا ....
کار علمی آن هم در علوم انسانی
یقینا دشوار است؛
از همین دست برنامه ها را دانشگاه تهران برگزار می کند
نه دانشجویان کارشناسی
بلکه دانشجویان ارشد و دکتری ....
این نشست ها نواقصی هم داشت
که به بنده حقیر مربوط می شد....
خدای را سپاس می گوییم
که به جمع ما توفیق داد
تا دقایقی را پیرامون تربیت اسلامی
به بحث بنشینیم
باشد تا مورد قبول درگاه خدای عزوجل قرار گیرد...
و در آخر نگاهی به گذشته مان بیاندازیم
و از خود بپرسیم:
ما بر آن عهد که بستیم هستیم ...؟
و من الله توفیق
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- عدد 56 ، شماره قرعه ای بود که در جلسه تقدیر از همسر شهید رضایی نژاد به نام یکی از همکلاسی های ما افتاد و کربلایی شد.....
ــــــــــپینوشتـــــــــــــ
و عرض تشکر و تقدیر از همه دوستان
که در جلسات حضور موثر و پرنگ داشتند
و کاستی ها را کمرنگ نمودند....
قبول باشه!
