یاد یکی از جملات دوستان افتادم
با اینکه یقین داشتم حرف غلطیه اما ذهنم رو درگیر کرد
اینکه یه نفر گفته:
من با آهنگ حال می کنم تو با قرآن!
شاید بهش بگیم تو مزه قرآن خوندن رو نچشیدی و .....
دیشب در راه بازگشت از مناجات(آیکون اصن چه ریایی نمی کنیم ما!)
دیدم یه نفر تو تاریکی داره کاغذ های مچاله شده ساندویچ ها رو باز می کنه!
توی پرانتز عرض کنم حوالی مسجد ارک فلافلی زیاده!
خب معلوم بود برا چی....
اما به نظرم اومد این مورد جواب سوال میتونه باشه!
طرف میگه من با آهنگ به خدا میرسم
اون بنده خدا هم میگه من با همین ته ساندویچ های سفت و مونده سیر میشم....
این حرف میتونه ادامه بحث لا تودبنی باشه ها
طرف عمرش رو آهنگ کوش کرده
خدا هم ولش کرده!
به قول حاج منصور دیشب می گفت اون موقع که باید بگی ربی الله جل جلاله ، لال میشی!
خدا نکنه تو قبر ادب بشیم!
یا نور المستوحشین فی الظلم!
خدایا ما رو به ته ساندویج مومنین راضی نکن!
و بهمون از همون روزی هایی که به خوبانت می دی ، عطا کن!
باز به قول حاج منصور:
آره والا ....
