برنامه های حسینی
برنامه به سوی کوفه
برنامه مبارزه با امثال یزید
برنامه ثار الله و شهادت
بسوی
انتقام (هنگام ظهور و رجعت)
بهشت ظهور
قیامت
بهشت پس از قیامت
مسلم [در بین راه] نامة زیر را به امام حسین(ع) نوشته، توسط قیس بن مسهر صیداوى فرستاد. اما بعد، من از مدینه با دو رهنما رهسپار [کوفه] شدم. آنان راه را گم کرده باز ماندند. تشنگى شدید چنان بر ما روى آورد که آن دو، جان سپردند و ما رهسپار شده تا به آب رسیدیم و با رمقى رهیدیم. این قضیه در مکانى بنام تنگه دره خبیت روى داد و من آن را به فال بد گرفتم. اگر می‌‌‌‌‌خواهى مرا معاف دار و دیگرى را بفرست. و السلام. امام(ع) در پاسخ او نوشت: اما بعد، نگران این هستم که انگیزه تو در نوشتن این استعفا نامه چیزى جز ترس نباشد. مأموریتى را که به تو محول نموده‌‌‌‌‌ام انجام بده. و سلام بر تو باد. چون نامه به دست مسلم رسید با آنکه از مضمون آن آگاه بود گفت: من نگران خود نیستم و فورى به راه افتاد تا به آبى از قبیلة طى رسید. در آنجا پیاده شده سپس کوچ کرد. ناگاه شخصى شکارى را دیده تیر افکند و آن را کشت. مسلم گفت: به خواست خدا دشمن ما کشته خواهد شد. سپس رهسپار شده با یاران خود وارد کوفه شد و به خانه مختار در آمده، شیعیان نزد او رفت و آمد می‌‌‌‌‌کردند. هرگاه گروهى می‌‌‌‌‌آمد او نامه امام را بر آنان مى‌‌‌‌‌خواند و آنان با او بیعت می‌‌‌‌‌کردند. عبدالله بن مسلم و عمارة بن عقبه و عمر بن سعد بن وقاص به یزید نوشتند که: مسلم بن عقیل به کوفه آمده و شیعیان حسین(ع) با او بیعت می‌‌‌‌‌کنند. اگر کوفه را می‌‌‌‌‌خواهى شخص نیرومندى بر آن بگمار. وقتی که یزید(لع) نامة آن سه نفر را خواند به ابن زیاد نامه نوشت. ابن زیاد نیز برادر خویش را در بصره گماشته و به کوفه آمد و مسلم بن عقیل را به شهادت رساند.
