یکی از عزیزان تذکری فرمودن صحیح!!
پست قبل راجع به درستی موسیقی قضاوت نکردیم
اما می شد یه برداشت هایی کرد.
همون طوری که می دونین بنده در وبلاگ از موسیقی استفاده کردم
پس مخالف موسیقی نیستم!
دو تا مسئله برای موسیقی وجود داره
یکی ریتم موسیقی هست
و دیگری
محتوای اون!
ریتمش که معلومه! همونی که مراجع بزرگوار فرمودن لهو و لعب نباشه!
اما به نظرم امروز دومی بیشتر باید مورد توجه باشد.
یعنی اشعار استفاده شده بیشتر آسیب زا هست تا خود آهنگ!
طرف همش آهنگ گوش کرده با مفهوم جدایی ، یأس ، غم و ...
در صورتی که میشه با موسیقی شما مفاهیم والا رو انتقال بدی!
چرا استفاده مطلوب نکنیم؟
حالا لازم نیست طلاب ما بیان ویالون بزنن!
اهل موسیقی بیان مفاهیم اسلامی رو به نسلی که امروز بیشتر طالب هست منتقل کنه!
یه مثال
ببینین چقدر قشنگ میشه این مفهوم رو با شعر بیاین به جوون امروز بگیم:
ستایش خدایی را که مرا به حضرت خود واگذار کرده و از این رو
به من اکرام کرده و به مردم واگذارم نکرده که مرا خوارکنند ...(دعای عظیم ابوحمزه)
حالا اون جوونی که بیشتر با مطربی مانوس هست دلش نرم میشه
حرف عالم رو بشتر می پذیره.
و یک مطلب دیگه اینکه
تا حالا کسی به ما توصیه نکرده آهنگ گوش کنین!
یقینا اثر روانی داره و روی تفکر اثر میذاره....
پی نوشت:
وَالْحَمْدُ للهِِ الَّذی اُنادیهِ کُلَّما شِئْتُ لِحاجَتی
وَاَخْلوُ بِهِ حَیثُ شِئْتُ لِسِرِّی بِغَیرِ شَفیـع فَیقْضی لی حاجَتی ....
.
.
.
و ستایش خدایی را که هرگاه برای حاجتی بخواهم او را ندا کنم
و هر زمان بخواهم برای راز و نیاز بدون واسطه با او خلوت کنم و او حاجتم را برآورد....
