در این هــوای پایــیـــزی و ابــــری
بـــایــد روی ایــن سنــــگ هـای لغــزنــــــده استــــــــوار بـود
بـــه تــنــهـــایـــــــــی؟......نـــه!
بـــایـــد بـــا هـــم رفـــت!
دســــت هـــــمـــــو بــگــیـــریـــــد و بــــــه ســـــاحــــــل بــــــرسیـــــــــد
آنـجــــــا آشـــیـــانـــه ای بــنـــا کـــنــیـــد و بـــا هــــم بــســازیـــــــد
پـــــر پـــــــــرواز بــــگــشـــایـــیــــد و تـــا آســـمــــان با هـــــم
اوج بـــــگــــیـــــــــریـــــــــد و نـــمـــاز عشـــق بـخوانــیــد
کـــه ایـــــن عـــــــاشـــــــــقــــــانـــــــه هــــــــا را
خـــــــدای عـــــشــــــق دوســـــــــــــت دارد....
بــــرادر عزیـــز و خـــواهــر بــزرگـــوار
دست تقدیر چنین رقم زد که شما فرشــــــــته های آســــمانــــی
در این زمین ظلمانی اما در شبی به روشنای خورشید
دست در دست هم ، به آسمان بال بزنید
تا اینبار با هم دستتان را دست خدا بگذارید.
توکل بر خدا....
پیــــــــــــــــونــــــدتــــان تا ابـــــــــد مبـــــــــــــــــــــــــارک!
از طـــرف بــــرادر کـ ـ ـ ـ ـ ـ ـوچــ ـ ـ ـ ـکـ ــ ـتـ ـ ـ ـان
تقدیم
به
آقا محمد رضا زینب خانم
و
دل نوشت:
