یه نکته ای هست و اینکه
توی پارسی بلاگ ، دوستان که خصوصی میذاشتن میشد جواب داد و ببینن اما اینجا این امکان رو نداره.
خواهشی که دارم این هست که دوستان از خصوصی پرهیز کنن چون وقعا نمیدونم چطوری پاسخ بدم.
به طور مثال یکی از رفقا ابراز محبت داشتن نسبت به "رو تختی" بنده!: دی
اما
خارج از شوخی ، یکی از دوستان یه مطلب مهم رو وقت گذاشتن و نوشتن اما خصوصی هست.خب من الآن باید چیکار کنم؟یه موقع ایمیل میذارین خب اون داستانش فرق داره.
قبل از اینکه این کامنت خصوصی رو ببینم و نکته مهمی که اشاره فرمودن ، میخواستم درباره این یک ماهه اخیر بنویسم اما در ادامه نکته دوستمون میخوام مسئله ای رو عرض کنم با اجازه:
خواهر بزرگوارمون که بنده نمیشناسم و فقط میدونم خوابگاهی هستن ، دو تا نکته فرمودن.یکی راجع به شخص بنده (که ظاهرا آشنایی ندارن یا خیلی دورادور) و نکته دوم این که در تشکل هایی که رفت و آمد داشتن یه نکته براشون قابل توجه بوده و اون "عدم توجه به نظرات خانم ها" بوده.
نکته اولی که فرمودن رو سربسته عرض می کنم به محضرشون.بنده دبیر کانون هستم اما هیچ وقت این دبیر بودن خودنمایی نکرده(یا بهتر بگم : عنصر برتر به حساب نیمده) خدا رو شششششششکر.شاهد این حرف هم کلاه بنده نیست که اعضای کانون هستن.نمیگم صد در صد که قریب به اتفاق نظرات خانم ها ، روش تاکید میشه.ضمن اینکه مطلع باشید کانون مهدویت فقط دو نفر عضو آقا داره و یکیش بنده هستم(اصن یه وعضی)!! بنابر این بار اصلی فکری و اجرایی روی دوش خانم هاست.به طور مثال در نشریه کانون، بنده هیچ دخالتی نکردم و کلا تفیذ اختیار شد و فقط کارهای هماهنگی با دانشگاه به عهده ما بود که یه ذره شرمنده دوستان شدیم که در تاییدش تاخیر افتاد اما از هفته آینده این نشریه کار خودش رو شروع می کنه.
یا اینکه در برخی موارد ، بنده کاملا خلاف نظر خودم رفتار کردم چون تصمیم جمع چیز دیگری بوده.گوش شیطون کرررررر ، عزت نفس خانم ها در کانون بالاست و باز هم شاهد عرایضم رو خود دوستان رو معرفی می کنم.یا بحث سفره های نذری که باز هم نظر بنده خلاف چیزیه که تصویب کردیم و بنده خودم رو موظف می کنم که از این مصوبه دفاع کنم پیش مسئولین دانشگاه.
و اینکه بنده هم نظر شما رو تایید می کنم.در برخی تشکل ها ، این مشکل به شدت به چشم میاد به دو دلیل:
1-عدم باور این مطلب که خانم ها هم خیلی خوب میتوانند در مسائل بنیادین مشارکت فکری داشته باشند.
2-عدم درک صحیح از رابطه به خانم ها توسط برخی از دوستان ما که انگار قرار هست فسادی اتفاق بیفته اگر جلسه مشترکی برگزار بشه!! به برخی از دوستان اصرار می کنیم که اجازه بدین در تشکل شما خانم ها هم تو جلسات باشند ، حق نظر دادن داشته باشند و از نظرشون در جمع دفاع کنند اما متاسفانه مقبول نمیفته و ما هم متهم به هنجار شکنی میشویم!!!
اما
در مورد اون سوالی که فرمودین آیا حاضرید....؟عرض می کنم: با یقین کامل از این مسئله شدیدا استقبال می کنم و به دنبال همین مطلب بوده و هستم.به دو دلیل:
1-ضعف مدیریت خودم که شک ندارم روش
2-شخصا به تابلو شدن علاقه ای ندارم و اون رو مانع میدونم.
3-ما یه میثاقی با دوستان داریم و اون رو به دیوار کانون نصب کردیم:
اگر قرار بود کار برای کسی باشه ، هدفمون اینقدر بزرگ نبود....
اینطور نیست؟
هر چه قدر هدف بزرگ تر باشه ، کار برای آدم بزرگتری انجام میشه....
اگه قرار بود برای تعریف و به به دانشگاه کار کنیم ، این همه فحش مسئولین و برخی دانشجویان رو به جون نمی خریدیم.یه کار فرمالیته انجام میدادیم میرفت.بعد هم گزارش کار میدادیم!والا....
.
اما خوبه که تاکید کنم اول برا خودم بعد برای شما و دوستان ، که اگر خانم ها در کانون با جون و دل کار نمی کردن ، اصلا کار جلو نمی رفت.
و نکته مثبت دیگری که در کانون هست ، روحیه نقد و نقدپذیری هست که البته هنوز جای کار داره اما به نظرم برای یک تشکل دانشجویی ، عالیه.یعنی تو جلسه ، کاملا با لودر از روی بنده عبور می کنن و نقد های جدی وارد می کنن اما فضای جلسات ، فضای رحمت هست برا همین هیچ وقت ناراحت نمیشیم از هم(آیکون اون یکی گوش شیطون هم کرررررر)الآن بزرگترین نقد وارد به کانون هم بنده هستم:)
جمعی رشد می کنه که فضای امر به معروف و نهی از منکر در اون وجود داشته باشه....
حتی برای شمایی که در کانون مهدویت نیستید اما دوست دارین کار درستی رخ بده
پس بر شما هم واجبه...
.
بسیار سپاسگزارم از مطالبی مهم و خوبی که فرمودین.
باز عرض می کنم میتونید با دوستان کانون که در خوابگاه هستن صحبت کنید و صحت عرایض ما رو جویا بشین(آیکون جذب نیرو در لفافه):دی
و مطمئن باشید در نامه اعمال شما نوشتند که عضو کانون بودید چون نظر دادید و نقد کردین با نیت بهتر شدن کارها.
برای ما دعا بفرمایید...
