بادهای شرقی

 

«سر انجام باورت می کنند

باید این کوچه نشینان ساده بدانند

که جرم باد

ربودن بافه های رویا نبوده است

گریه نکن "ریرا"

راهمون دور و کنار همین گریستن است

دوباره اردیبهشت

به دیدنت می آید ....

قبول نیست "ریرا"

 بیا قدم هایمان را

تا یادگاری درخت شماره کنیم

هر که پیش تر از باران به رویای چشمه رسید

پریچه بی جفت آب ها را ببوسد

برود تا پشت بال پروانه

هی خواب خدا و سینه ریز و ستاره ببیند...»

(از دکلمه های مرحوم شکیبایی)

 

پی نوشت...

 

اردی بهشت تمام شد

قاصدک من هم خداحافظی کرد

این بار

باید خود قاصدک شوم

خودم را به دست باد بسپارم

شاید

در آغوش دستانش آرام گیرم...

اینجا باد ها به سمت شرق می وزد

باید رها شوم

انتظار ...انتظار....انتظار...

نسیمی مرا به غرب می برد ؟

آنقدر سرگردان شده ام

که دلم با هوای نبودنت صیقل خورد

نازک شده....

راستی یادت باشد

عمر قاصدک ها کوتاه است

جایی که هوای تو نباشد

همان بهتر که قاصدک باشم.....

اردیبهشت سال بعد

یاد قاصدکی بیفت

که در "جاده خاطره ها"

به دنبالت ، روی زمین غلت خورد

 و زیر پایت

به فراموشی رفت...

بی خیالی یک دانشجو

*این متن را از منظر یک دانشجوی علوم انسانی بخوانید...چیزی شبیه به دل نوشت:

  

«تا دغدغه نباشه کسی دل به دریا نمیزنه

وقتی هم که به آب زدی

همون آدم هایی که "بر لب ساحل نشسته و شاد و خندانند"

به خیس شدنت می خندند ....»

برگ برنده علوم انسانی

از چیزی که می ترسیدم اتفاق افتاد

از صبح دعا می کنم که من اشتباه کرده باشم

برای همین نیاز شد دوباره توی صحبت های آقا غرق بشم....

این کرسی آزاد اندیشی چیه؟!

تا اونجایی که ما می دونستیم

حضور نظریه پردازان و صاحب نظران در یک سلسله جلسات

و بحث و گفت و گو پیرامون یک موضوع مشخص

که در نهایت منجر به تولید نظریه شود....

اما امروز فهمیدم

دوستان عزیز من

به مباحثه دانشجویی می گویند کرسی آزاد اندیشی!!!!

تنها برگ برنده علوم انسانی همین کرسی هاست

لطفا با برداشت و اجرای غلط

امیدمان را نا امید نفرمایید....!

 

بزودی.....هم اندیشی رشته ای و مدیریت فرهنگی!

بزودی

ــــــــــــــبــــــــه ــــــــزــــــــــوــــــــــد ــــــــــــیـــــــــــــــ

هم اندیشی رشته ای و مدیریت فرهنگی دانشگاه

حضرت نــــــــــــور....

همه مخلوقات خدا در نور فاطمه سلام الله علیها خلق شدند ....

 

تبریک عرض می کنم

ولادتــــــــــــــــــ حضـــــــرتــــــــــــــــــــــــ نــــــــــــــــــــــــــــــــور را

به همه فرزندان مـــــــــــادر

 

آیا در ایران آزادی وجود دارد؟

* از سلسله پست های " کاروانسرای ابراهیمیان"

نوشته مهمان:محمد حسن خلعتبری- دانشجوی رشته روزنامه نگاری دانشگاه علامه طباطبایی

 

در ایران آزادی وجود ندارد . این جمله ایست که شاید بارها وبارها از زبان خیلی ها شنیده باشید.

 

مفهوم آزادی ازآن جهت قابل توجه است که یک مسئله ی بین المللی است یعنی ازتمام مرز ها یجغرافیایی گذشته ودر گفتمان بین المللی و حتی سیاسی نقش ویژه ای را ایفا میکند.

 

چرا همیشه خانم ها؟!

 یکی از خواهران محترم که از مخاطبین وبلاگ هستند پیرامون دو پست قبلی سوالی رو مطرح فرمودن که دوستان رو دعوت می کنم که اگر امکان دارد به این سوال پاسخ دهند تا از منظرها و دیدگاه های مختلف به این سوال مهم پاسخ داده باشیم.بنده هم در فرصت اندکی که داشتم پاسخ زیر به نظرم رسید:

و سوال: چرا ما همیشه خانم ها را ملزم به رعایت احتیاط می کنیم؟

 

کدام اخلاق؟

*از سلسله پست های " کاروانسرای ابراهیمیان"

بحث خوبی تو جلسه هم اندیشی کلاسمون مطرح شد ؛ نسبیت اخلاق! اینکه اخلاق با فعل اخلاقی چه فرقی داره! اینکه تاثیر جامعه روی اخلاق بیشتره یا دین و فطرت؟! حیف فرصت نوشتن ریز مباحث نیست. خدا رو شکر همکلاسی های ما خیلی خوب تو این زمینه صحبت کردند. با اینکه برخی نظرات کاملا مخالف هم بود ولی با سعه صدر به هم پاسخ میدادیم!(با کمترین جراحت!) . ایشالا در اولین فرصت خدمت دوستان عرض خواهم کرد که این هم اندیشی چه داستانی داره. کرسی آزاد اندیشی نیست ولی شاید بشه گفت: والور آزاد اندیشی!! مطلب ذیل هم از یکی از همسنگران محترم هست که تازگی با وبلاگشون آشنا شدم.حتما یه سر بزنید....

باز نشر از وبلاگ مادر برگزیده خدا سلام الله علیها

حج ؛ نمادی از ظهور

* از سلسله پست های " کاروانسرای ابراهیمیان"

حج نمادی از ظهور است. در قالب موضوع حج به ما یاد می‌دهند که چگونه با امام زمان رفتار کنیم. رفتارهای مختلف را به ما نشان می‌دهند؛ ظواهر اعمال حج از احرام تا طواف و سعی و وقوف و رمی جمرات و قربانی  را شنیده‌اید. آن چیزی که اهمیت دارد روح این صحنه‌هاست. کل ماجرا نمادی از ظهور است...

   دکترمحمدهادی مؤذن - همشهری آنلاین- قسمت دوم

 

خانم زهرا

چند وقت بود که می خواستم این مطلب رو بنویسم

شاید نزدیک به یکسال

اما گفتم شاید دوباره قسمت بشه بریم ...

هـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـی

... دم کفشداری حرم حضرت عباس علیه السلام بودم

دوباره اومد طرف من!

اصرار در اصرار که از من یه چیزی بخر

گفتم من که قبلا کمک کردم و ....

گفت حالا از من بخر...

هیچ رقمه کوتاه نمیومد

ازش یه دونه دعای درة التاج خریدم

(کلاً یه کاغذ 4در 5 سانت بود!)

در همین حین برادرش از راه اومد!!

گفت که باید از اون هم یه چیزی بخرم....

دیدم اینجوری فایده نداره

گفتم بیاید با هم بریم دم یه مغازه با هم یه چیزی بخوریم

این برادر 10 و خواهر 7 ساله عرب زبان

گفتن حـــــلوا می خوریم!

گرفتیم و اومدیم سر صحبت رو با این دو عزیز باز کردم

گفت اسمش زهراست ....

بهش گفتم زهرا کجا به دنیا اومدی؟

با همون لهجه عربی و ناز و ادای دخترونه گفت:

زهــرا نه

"خانــــــم" زهرا ....

ــــــــــــــــــکــــــــــــا تــــــــــــــــــــ